Omdat ik 4 en 5 mei niet ongehoord voorbij wilde laten gaan, vandaag even een ramble post over wat vrijheid en deze 2 dagen voor mij betekenen. Steeds meer jongeren en wellicht ook party peeps van mijn generatie verliezen het hele verhaal achter dodenherdenking en bevrijdingsdag. Eigenlijk vind ik het altijd 2 hele emotionele dagen, terugkijkend en denkend over wat er allemaal gebeurd is in de WO2.
Zo ook het verhaal wat mijn moeder altijd vertelde, over dat mijn opa bijna op een trein naar een kamp is gezet, omdat ze dachten dat hij Joods was maar een soldaat hem snel wegstuurde. Gelukkig maar, anders was mijn moeder en ikzelf er nooit geweest. Stiekem draag ik die geschiedenis van voor mijn tijd altijd met me mee.
Natuurlijk heb ik helemaal niets tegen Duitsers door de WO2 of wie dan ook welke in de oorlog hebben meegevochten, heel simpel gezien stonden zij ook onder vuur vanuit hun machthebber. En zo is dat tegenwoordig ook met al die enge aanslagen en oorlogen die nu nog gaande zijn. Ik ben echt zo blij dat wij hier in Nederland niet midden in de oorlog zitten, en ik vind het daarom ook wel eng sinds de laatste paar aanslagen, waarvan de laatste in België plaatsvond. Het voelde altijd heel ver weg, als in het Midden Oosten en alles, maar het komt langzaamaan steeds dichterbij zonder dat we het echt door hebben.
Long ramble story short: We should appreciate our freedom in life. Er zijn heel wat onschuldige mensen gestorven om ons onze vrijheid die we nu kennen te geven.
Sta even stil bij onze geschiedenis, en vier vooral de vrijheid die we nu hebben! <3
x femketje
Mooi artikel!
Ik vind het erg belangrijk om vanavond even stil te staan bij de vrijheid waarin wij gelukkig mogen leven. En morgen dit voorrecht te mogen vieren :)
Amen to that ;D
Mooie geschreven en goed dat je hier stil bij staat, dat doe ik ook zeker twee dagen.
Dankjewel!
Ik ben blij met mijn vrijheid.
Mijn overgrootvader vocht, ik mocht zelfs zijn verhalen horen, de gruwelijkheden. Als kind gefacineerd door de foto’s die er waren.
Het beeld en zijn woorden blijven bij.
En jaren later vocht ik voor mijn eigen vrijheid. Ik weet wat vluchten is, heb het meegemaakt. Die angst heb ik jaren weggestopt. Nu het er mag zijn, komt de pijn dubbel zo hard aan. Ik kan mij voorstellen hoe vluchtelingen zich voelen.
Respect <3
Party peeps, hihi. Maar inderdaad, ik merk ook dat de jongere mensen het verhaal een beetje vergeten, of er minder mee bezig zijn. Wel heftig van je opa, maar goed dat hij gered is zeg! We mogen blij zijn dat we in een goed en vrij land leven als Nederland.
Amen to that!