Ik vond het wel weer eens tijd worden voor een personal post/column waarbij ik een bepaald onderwerp aansnijd namelijk: onzekerheid en hoe van jezelf te houden *in a normal empowering way*. Veel mensen geloven niet dat ook ik gruwelijk onzeker ben geweest, over wat dan ook… Over life itself, hoe ik er uit zag en als laatste: wat ik waard ben als persoon.
Laten we beginnen met een korte recap van de oorzaak van mijn onzekerheid van vroeger: Gepest worden. Ik ben gepest als een motherfucker. Zonder echte reden eigenlijk. Ik werd lelijk genoemd, een cry baby, noem maar op. Vooral dat ik lelijk zou zijn werd dagelijks naar mijn hoofd gesmeten. Nu ik er aan terugdenk was ik gepest omdat ik het stille verlegen meisje was op de basisschool, welke aparte hobby’s had en blijkbaar met de niet populaire kinderen om ging.